-Trafik lambasının yeşilini kaçırmamak için gaz pedalına yükleniyoruz.

-Küçücük bir şehrin daracık yollarında sollamak gibi bir fantezi üretiyoruz.

-Motosiklete hatta bisiklete binerken kask takınız diyen hekime “hocam bana bişey olmaz” diyoruz.

-Bir ilkyardım seti ile beş araç muayene ettirebilme yeteneğine sahibiz.

-Sola veya sağa –farketmez- döndüğümüz anda sinyal vermek gibi bir maharetimiz var.

-Araç muayenesinde  olumsuz sonuç veren yetkiliye üstad hatta bilirkişi gibi davranıyoruz.

-Trafikte iken aynı anda telefonla konuşup sigara içebiliyor hatta olsa bir kahveye bile yok demiyoruz.

-Kadın sürücülerin üstüne üstüne gidip onların  korku dolu bakışlarından zevk alıyoruz.

-Araçlarımızı park ederken tüm düşünsel yaratıclıklarımızı sergiliyoruz.Vertikal, horizontal hatta verev.

-1 tl ye yakıt var deseler çevreyi düşünmeden gidip fulleyebiliyoruz.Çevre mi ?o da ne canım? Diyoruz.

-Normal bir hızla gitmek yerine çok hızlı gitmenin bize çok zaman kazandıracağı gibi bir algımız var nedense.

-Emniyet kemerini takmadığımız için öten uyarı sistemini susturmak için neredeyse meclise önerge veriyoruz.

-Trafikte yaya iken, sağımızda solumuzda araç yokmuş gibi davranıyoruz, yaya çizgilerinden en son ne zaman yürüdüğümüzü hatırlamıyoruz bile.

-Trafik radarını fark ettiğimizde karşıdan gelen araçlara hızlı gitmenin tehlikeli olduğunu vurgulamak için değil ceza yememelerini sağlamak için selektör yapıyoruz.

-Bir kaza anında sanki olayların sorumlusu sürat değil de gelen ambulanstaki sağlık çalışanlarıymış gibi davranıyoruz, onlara bagırıyoruz.

…bu maddelerin hepsinde özne biziz, yani insan-lar… teknoloji  ilerledi ama halen kazalar ve ölümler var. İnsanoğlu üzerindeki cehalet gömleğini giymeye devam ettikçe bu böyle kalacak.Maalesef…